Ongeduld om te oogsten?
8 oktober 2021
Ik vind het misschien wel één van de leukste taken in de moestuin: aardappels rooien. Het is eigenlijk een van de makkelijkste groenten om te telen. Je stopt ze in de grond ergens na half mei en ergens begin oktober haal je de oogst op. Je hebt er eigenlijk geen omkijken naar.
Of ja, wat je nodig hebt, is geduld en het bedwingen van je nieuwgierigheid om tussentijds te kijken of er wat piepers groeien. En wat je ook niet moet doen (heb ik zelf vorig jaar ondervonden) is het lelijke verdorde loof eraf snijden om je moestuin mooi te houden. Met het afsnijden van het loof verstoor je namelijk de groei onder de grond, dus het motto is: gewoon nietsdoen en afwachten, want onder de grond gebeurt er ondertussen heel veel.
Wat gebeurt er onder de oppervlakte?
Vandaag was het een paar uur droog; het loopt tegen half oktober en ik dacht ik ga eens kijken wat er onder de grond is gebeurd. Dus gewapend met mijn riek, een kist en handschoenen begon de klus. Ja hoor, de eerste schep is al raak. Yeah, daar zijn ze! De goudgele piepers, toch gelukt dus. Een enorme hoeveelheid echt mooie aardappels haal ik uit de grond. De één nog groter dan de ander. Het lijkt net alsof ze onder de grond een wedstrijdje hebben gedaan Wie wordt de grootste? Ik haal wel 12 kilo op, dat is een rendement van 150%.
Command & control of liever loslaten?
Ineens terwijl ik zo lekker bezig ben, zie ik de parallel met het bedrijfsleven. Ken je ook die projecten die lijken alsof ze niets opleveren, onzichtbaar zijn of misschien zelfs wel geheim moeten blijven? Waar projectleden met een team behoorlijk wat tijd aan besteden?
Ik zie vaak de neiging vanuit het management om wekelijks, maandelijks te blijven vragen naar de status. Van update naar review. Check – doublecheck. Dat doen ze uit nieuwsgierigheid, maar ook om controle te houden over het proces. De neiging om letterlijk een kijkje onder de grond te nemen. De projectgroep wordt hier meestal een beetje moedeloos van; er valt namelijk nog niets te melden. Het zijn interne verantwoordingen die niet leiden tot een beter resultaat. Kostbare tijd gaat verloren met deze interne updates. Zo’n projectgroep of team zou beter gebaat zijn bij vertrouwen van hun management die een beetje geduld moet hebben. Het projectteam zit niet voor niets op die plek en het eindresultaat zal ze verrassen. Net als mijn gerooide aardappels vandaag.
Vertrouw op het proces voor een goede oogst
Ik ben echt niet tegen reviews. Vaak zijn ze ook heel nuttig en leuk. Hoe meer mensen meedenken over ingewikkelde zaken, hoe beter de oplossingen zijn. En daar draait het natuurlijk om. En wat ik belangrijk vind is dat iedereen een stem heeft in de frequentie en de deelnemers. Wat is er nodig, van wie, op welk moment om tot een goed eindresultaat te komen? Soms is dat gewoon vertrouwen op het proces.
Kom jij ook met je team de vruchten plukken?
Herkenbaar? Hoe is bij jullie de rapportagestructuur geregeld? Hoeveel tijd besteden jullie aan reviews en updates? Heb je behoefte om dit eens tegen het licht te houden? Wellicht helpt het om even afstand te nemen van je vaste werkplek. Letterlijk even met je voeten in de klei. Wees welkom bij PLUK trainingslocatie in Dongen, in een groene en ontspannende omgeving, waar je met je team kunt nadenken over jullie proces van oogsten.